مخاطب خاص

گاهـی مـا مخــآطُـب خــآص نــدآریــمـ
دلیلشـ اینکهـ خـودمـون خـآصَیـــمـ .....!

عــشــق مــن...
لــبــخــنــد بــزن...
بــرآمــدگــے گــونــه هــایــتـــ تــوان آن را دارنــد کــه امــیــــد رفــتــه را بــاز گــردانــنــد....
گــاه قــوســے کــوچــکــ مــے تــوانــد مــعــمــارے بــنــایــے را نــجــاتــ دهــد.....

امشب دلگیرترازهرشبم کاش میشد گوشه ای نوشت خدایاخسته ام بیدارم نکن. . . .

نمیدانم فرهاد چه غم داشت او که تمام زندگیش شیرین بود....

اسمت چه بود؟؟!
می خواهم
تمام بن بست های
زندگی یم را
به نامت بکنم...

باختم تا دلخوشت کنم ، بدان که برگ برنده ات سادگیم نبود ! دلم بود...

اگر نمی آیی بگو...
چشم هایم به جهنم....
پنجره ها طاقت سنگینی نگاه های منتظرم را ندارند..

ای دِل بــی اَرزش!!!!!!
لامَـــصــب.................یــاد بگیــر!
اَگـــه کســـی بِهـــت گُفـــت دوسِـتـــــــ دارَمـ...
لـُــزومـــا بـِـه ایــن مَعنــی نیستـــ کِـــه کِــس دیگـــه ای را دوسـتـــ نـَــدارد...

کمرم خم شد


زیره آواره آرزوهایی که روی سرم خراب کردی


از "نبـــودنــت" دلگــیر نیــسـتم !


از اینــکــه روزگــاری "بـــودی" ....


دلگــیــرم ... !

یکــ ــ جـ ـا یـ ـی مـ ـیرسـ ــد کــ ـه آدم دسـ ــت بــه خــــودکشــــی مـــیزنــــد ،

نـــ ـــ ـــه اینـــکه یـکــ ــ تیـــــــغ بــــردارد رگــــــش را بـــزنـــد ؟!

نـــ ــــــ ـــه !

قیــ ــد احســ ــاسش را مــ ــیزند......!

کاش !!

برای لحظه ای به گذشته برمیگشتم...!!

نه برای اینکه با تو باشم!

نه....

اشتباه نکن !!

برمیگشتم فقط برای بستن حسابهایی که بی حساب و کتاب روی تو باز کردم!!!!.....

مخاطب خاصم کجای؟

خدایا

زندگی به من آموخت؛
همیشه منتظر حمله ی احتمالیه کسی باشم که؛
به او محبت فراوان کرده ام ...!

کم کم یاد خواهی گرفت !
با آدمها ........
همانگونه باشی ، که هستند ... !
همانقدر ...
خـــوب ....
گـــــــرم .....
مهـــــربان .....
و گاهی همانقدر ...
بـــد .....
ســــرد ...
تلـــــــــخ...

خدایـــــا...یادته یه روز ابری بغض کرده بودم اما اشک نمیریختم... فریاد زدم گفتم خدا فکرش داره دیونم می کنه اما اون بی خیاله... گفتم داره میره خدا جونم... ولی بازم سکوت جوابت بود خدا... اما بارون اومد جرم اشک های نریخته منو کشید... خدایا خودمونیم ها دلتنگی هم حس غریبی داره....

یـــک نــفـــر بــیــایــد... دســـت ایـــن خـــاطـــره هـــا را بــگـــیـــرد بـــبـــرد گـــردش... کـــلـــافــه کــرده انـــد مـــرا... بــس کـــه نـــق مــیـــزنــنـــد بــه جـــانـــم...!

آنـقـدر پـیـش ایـن و آن از خـوبـی هـایـتـ تـعـریـفــ کـرده بــودم...
کــه وقـتـی سـراغـتــ را مـی گـیـرنـد...
شــرم دارم بــگـویـم رفــتـــ....

رد پایت را که میگیرم،از تو دور تر میشوم. شاید کفش هایت را برعکس پوشیده ای!!!!!!!!

  موهایش سفید شده بود کودکی که یواشکی دفتر خاطرات مرا خواند.........

دلــــــم...
بـــرای خــــودم سوخـــت...
وقـتــی شمــــا صدایــــم کـــــردی....

نامردی

شاید آرام تــر می شدم

فقــط و فقـــط…

اگر می فهمیدی ،

حرفهایم به همین راحتــــی که می خوانی

نوشته نشده اند !!!

سر درد ...
درد سر ...

سر درگم ...

سر گیجه ...

سر به هوا ...

چقدر “ سر ” به سرم میگذارند

دقیقه های سرد ... بی تو

بــــاز هـــــم خیال تــــو

مــــرا

“برداشــــت”

کجــــا می بــــرد نمــــی دانــــم!

بــآ هــَـــرکـــَس بآیــــَـد مثــــل خــــودَش بــود...

پـــس بــه مـَـלּ یــآد بـــده:

"بـــے معــــرفتـــے"رآ...!

"بـــــے وجــــدآنــــے "رآ...!

"نـــآمــــردے"رآ...!